John Milton: Bir şey hakkında haklıydın. İzliyordum. Kendimi tutamadım. İzlemek, beklemek, nefesimi tutmak. Ama ben bir kuklacıyım, Kevin. Olayları ben yaratmıyorum. Böyle çalışmıyor.
Kevin Lomax: Mary Anne'e ne yaptın?
John Milton: Özgür irade, kelebek kanatları gibidir – bir dokunuş ve asla havalanamaz. Ben sadece sahneyi kurarım; ipleri sen çekersin.
Kevin Lomax: Mary Anne'e ne yaptın? [silahı Milton'a doğrultur]
John Milton: Bir silah mı? Burada mı?
Kevin Lomax: Tanrım, karıma ne yaptın!
John Milton: Yani, birden ona kadar bir ölçekle - 10, insanlık tarihinin bilinen en sapkın cinsel tiyatro eylemi, 1 ise Lomax ailesinin ortalama bir Cuma gecesi geçişi - diyebilirim ki, tevazu göstermeden, Mary Ann ve ben yaklaşık...YEDİ'de buluştuk.
Kevin Lomax: S*KTİR SENİ!
John Milton: Vay! Beni yakaladın! Lanet olsun! Evet! Haydi! İlerleyin, evlat! Haydi, bu iyi! Evet, o öfkeyi korumalısın, o öfkeyi tutmalısın. Bu son gidecek olan şey, bu son saklanma yeri, bu son incir yaprağı.
Kevin Lomax: Sen kimsin?
John Milton: Ben kimim? Sen kimsin? Hiçbir davayı kaybetmedim. Neden? Çünkü sen o kadar iyi birisin ki, evet... ama neden? Kevin Lomax: Çünkü sen benim babamsın.
John Milton: Ben ondan biraz daha fazlasıyım, Kevin. O mahkemede çok sıcak değil miydi? Oyun planı nedir, Kevin? Güzel bir koşuydu, Kevin. Bir gün kapatmak zorundaydık. Hiç kimse hepsini kazanamaz.
Kevin Lomax: Sen nesin?
John Milton: Aww, çok fazla ismim var.
Kevin Lomax: Şeytan?
John Milton: Beni Baba diye çağır.
Kevin Lomax: Mary Anne, bunu biliyordu. Bunu biliyordu, bu yüzden onu yok ettin.
John Milton: Beni Mary Anne yüzünden suçluyor musun? Umarım şaka yapıyorsundur. Hadi ama, Mary Anne New York'ta mı? Onu istediğin zaman kurtarabilirdin. Tek istediği sevgiydi. Hey, çok fazla meşguldün. Gerçeği kabul et, buraya geldiğin andan itibaren onu daha iyi bir anlaşma için aramaya başladın.
Kevin Lomax: Bunu bilmiyorsun, neye sahip olduğumuzu bilmiyorsun.
John Milton: Hey, ben senin tarafındayım!
Kevin Lomax: Sen bir yalancısın!
John Milton: Bekle, Kevin, senin için dışarıda hiçbir şey yok. Bu kadar salak olma – kendini kandırmayı bırak! Ona karını önemsemeni söyledim. Dünyanın anlayacağını söyledim. Ne yaptın? "Biliyor musun, beni ne korkutuyor, John? Davadan ayrılıyorum, o iyileşiyor – sonra ondan nefret ediyorum." Hatırlıyor musun?
Kevin Lomax: Bu bir testti! Senin testin!
John Milton: Size Mr. Gettys'i durdurmak için tüm durakları çekmenizi kim söyledi?
Kevin Lomax: Beni tuzağa düşürdün!
John Milton: Ve Moyez, aldığın yön. Papalar, Swamiler, yılanlarla uğraşanlar—hepsi aynı yemekten besleniyor. O fikirler kimin?
Kevin Lomax: Bu bir tuzak! Beni kurdunuz!
John Milton: Ve Cullen! Suçlu olduğunu biliyordun! O resimleri gördün! Ne yaptın? O yalan söyleyen orospuya ifade verdirdin.
Kevin Lomax: Beni OYNUYORDUN!
John Milton: Ne dedim sana? SANA SÖYLEDİKLERİM NEYDİ? Belki kaybetme zamanındaydın. Bunu düşünmedin.
Kevin Lomax: Kaybetmek mi? Ben kaybetmem - ben kazanırım! Kazanırım! Ben bir avukatım, bu benim işim, bu yaptığım şey!
John Milton: Davamı bırakıyorum. Kibir kesinlikle en sevdiğim günah. Öz sevgi, tamamen doğal bir uyuşturucu. Mary Ann'ı önceden düşündüğün gibi umursamadığın söylenemez, Kevin. Sen sadece biraz daha başka biriyle, yani kendinle daha fazla ilgileniyordun.
Kevin Lomax: Haklısın. Hepsini ben yaptım. Onu serbest bıraktım.
John Milton: Kendine fazla yüklenme, Kevin. Daha fazlasını istiyordun.
Kevin Lomax: Onu bıraktım ve sadece hareket etmeye devam ettim.
John Milton: Kendini sürekli cezalandıramazsın, Kevin. Ne kadar ilerlediğini görmek harika. Ben bunu kolaylaştırmadım. Ne senin için... ne de kız kardeşin için. Tam olarak üvey kız kardeşin için.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
John Milton: Bir şey hakkında haklıydın. İzliyordum. Kendimi tutamadım. İzlemek, beklemek, nefesimi tutmak. Ama ben bir kuklacıyım, Kevin. Olayları ben yaratmıyorum. Böyle çalışmıyor.
Kevin Lomax: Mary Anne'e ne yaptın?
John Milton: Özgür irade, kelebek kanatları gibidir – bir dokunuş ve asla havalanamaz. Ben sadece sahneyi kurarım; ipleri sen çekersin.
Kevin Lomax: Mary Anne'e ne yaptın? [silahı Milton'a doğrultur]
John Milton: Bir silah mı? Burada mı?
Kevin Lomax: Tanrım, karıma ne yaptın!
John Milton: Yani, birden ona kadar bir ölçekle - 10, insanlık tarihinin bilinen en sapkın cinsel tiyatro eylemi, 1 ise Lomax ailesinin ortalama bir Cuma gecesi geçişi - diyebilirim ki, tevazu göstermeden, Mary Ann ve ben yaklaşık...YEDİ'de buluştuk.
Kevin Lomax: S*KTİR SENİ!
John Milton: Vay! Beni yakaladın! Lanet olsun! Evet! Haydi! İlerleyin, evlat! Haydi, bu iyi! Evet, o öfkeyi korumalısın, o öfkeyi tutmalısın. Bu son gidecek olan şey, bu son saklanma yeri, bu son incir yaprağı.
Kevin Lomax: Sen kimsin?
John Milton: Ben kimim? Sen kimsin? Hiçbir davayı kaybetmedim. Neden? Çünkü sen o kadar iyi birisin ki, evet... ama neden?
Kevin Lomax: Çünkü sen benim babamsın.
John Milton: Ben ondan biraz daha fazlasıyım, Kevin. O mahkemede çok sıcak değil miydi? Oyun planı nedir, Kevin? Güzel bir koşuydu, Kevin. Bir gün kapatmak zorundaydık. Hiç kimse hepsini kazanamaz.
Kevin Lomax: Sen nesin?
John Milton: Aww, çok fazla ismim var.
Kevin Lomax: Şeytan?
John Milton: Beni Baba diye çağır.
Kevin Lomax: Mary Anne, bunu biliyordu. Bunu biliyordu, bu yüzden onu yok ettin.
John Milton: Beni Mary Anne yüzünden suçluyor musun? Umarım şaka yapıyorsundur. Hadi ama, Mary Anne New York'ta mı? Onu istediğin zaman kurtarabilirdin. Tek istediği sevgiydi. Hey, çok fazla meşguldün. Gerçeği kabul et, buraya geldiğin andan itibaren onu daha iyi bir anlaşma için aramaya başladın.
Kevin Lomax: Bunu bilmiyorsun, neye sahip olduğumuzu bilmiyorsun.
John Milton: Hey, ben senin tarafındayım!
Kevin Lomax: Sen bir yalancısın!
John Milton: Bekle, Kevin, senin için dışarıda hiçbir şey yok. Bu kadar salak olma – kendini kandırmayı bırak! Ona karını önemsemeni söyledim. Dünyanın anlayacağını söyledim. Ne yaptın? "Biliyor musun, beni ne korkutuyor, John? Davadan ayrılıyorum, o iyileşiyor – sonra ondan nefret ediyorum." Hatırlıyor musun?
Kevin Lomax: Bu bir testti! Senin testin!
John Milton: Size Mr. Gettys'i durdurmak için tüm durakları çekmenizi kim söyledi?
Kevin Lomax: Beni tuzağa düşürdün!
John Milton: Ve Moyez, aldığın yön. Papalar, Swamiler, yılanlarla uğraşanlar—hepsi aynı yemekten besleniyor. O fikirler kimin?
Kevin Lomax: Bu bir tuzak! Beni kurdunuz!
John Milton: Ve Cullen! Suçlu olduğunu biliyordun! O resimleri gördün! Ne yaptın? O yalan söyleyen orospuya ifade verdirdin.
Kevin Lomax: Beni OYNUYORDUN!
John Milton: Ne dedim sana? SANA SÖYLEDİKLERİM NEYDİ? Belki kaybetme zamanındaydın. Bunu düşünmedin.
Kevin Lomax: Kaybetmek mi? Ben kaybetmem - ben kazanırım! Kazanırım! Ben bir avukatım, bu benim işim, bu yaptığım şey!
John Milton: Davamı bırakıyorum. Kibir kesinlikle en sevdiğim günah. Öz sevgi, tamamen doğal bir uyuşturucu. Mary Ann'ı önceden düşündüğün gibi umursamadığın söylenemez, Kevin. Sen sadece biraz daha başka biriyle, yani kendinle daha fazla ilgileniyordun.
Kevin Lomax: Haklısın. Hepsini ben yaptım. Onu serbest bıraktım.
John Milton: Kendine fazla yüklenme, Kevin. Daha fazlasını istiyordun.
Kevin Lomax: Onu bıraktım ve sadece hareket etmeye devam ettim.
John Milton: Kendini sürekli cezalandıramazsın, Kevin. Ne kadar ilerlediğini görmek harika. Ben bunu kolaylaştırmadım. Ne senin için... ne de kız kardeşin için. Tam olarak üvey kız kardeşin için.